In gesprek met Wytse de Winter, Architect van Cornelishoeve
Aan de rand van Hoofddorp wordt een bijzondere wijk gebouwd. Op een erf, achter de voormalige Arie Cornelis boerderij, genieten de nieuwe bewoners straks van unieke woningen met agrarisch landschap om zich heen. Dit nieuwbouwproject ligt op een erf met een hoge cultuurhistorische waarde. Bij de ontwikkelingen is zoveel mogelijk rekening gehouden met deze rijke historie. Hoe gaat alles eruit zien en hoe heeft de architect ingespeeld op deze bijzondere opdracht?
Aan de rand van Hoofddorp wordt een bijzondere wijk gebouwd. Op een erf, achter de voormalige Arie Cornelis boerderij, genieten de nieuwe bewoners straks van unieke woningen met agrarisch landschap om zich heen. Dit nieuwbouwproject ligt op een erf met een hoge cultuurhistorische waarde. Bij de ontwikkelingen is zoveel mogelijk rekening gehouden met deze rijke historie. Hoe gaat alles eruit zien en hoe heeft de architect ingespeeld op deze bijzondere opdracht? Architect Wytse de Winter van architectenbureau KVKD geeft antwoord.
Unieke plek
Tussen de bebouwing en het omliggende polderlandschap vind je straks een bijzondere plek om te leven. Een waar je als kind zorgeloos opgroeit en buitenspelen zo leuk is dat de ipad in de hoek ligt te verstoffen. Ouders genieten van lekkers uit de moestuin of relaxen in de gezamenlijke boomgaard. Allemaal manieren om bij te dragen aan een duurzame relatie met elkaar én met de omgeving. Een plan dat toekomstbestendig is. “Timpaan vroeg mij om mee te denken over de stedenbouwkundige opzet van het plan. Wanneer je wat meer inzoomt op de locatie zie je snel dat het een bijzondere plek is, op de rand van bebouwde omgeving en open landschap.” Aldus Wytse.
“De locatie bevindt zich aan een voor de Haarlemmermeer kenmerkende lange polderweg. Van oudsher liggen hier boerderijen aan, met daarachter de agrarische erven. De Arie Cornelis Hoeve ligt aan de voorzijde van dit project en is beeldbepalend voor deze polderweg. Het karakter van de erven wordt grotendeels bepaald door de openheid. Deze wordt versterkt door de haaks op elkaar staande smalle kavels, omringd door bomenrijen die ook typerend zijn voor het Haarlemmermeerse polderlandschap. De bomen grenzen het gebied af, maar zorgen ook voor een prachtig uitzicht en gevoel van ruimte. Juist door dit samenspel wordt de weidsheid van het landschap versterkt. Ik koos ervoor om deze elementen ook terug te laten komen in de architectuur van het erf.”
‘Er is in een balans gezocht tussen het open karakter van de erfbebouwing en de beslotenheid van het gezamenlijke wonen’
Hoe het begon…
Elke architect heeft zo zijn eigen werkwijze. Dit is hoe Wytse inspiratie kreeg voor het plan.“Ik begin altijd met dromen en vragen stellen: hoe ziet een erf eruit? Wat zijn typische kenmerken van een erf? Ik praat erover met anderen en zoek referenties om het beeld wat ik heb te versterken en verder uit te diepen. In dit stadium probeer ik de praktische informatie nog te beperken. Dat geeft mij de ruimte om vrijer te denken, zonder dat de ideeën hierdoor worden ingekleurd. In deze fase ga ik ook altijd enkele keren naar de locatie om die te leren doorgronden. Bij iedere plek kun je wel aanknopingspunten vinden. Het leuke is dat iedere plek uniek is en zijn eigen karakter en identiteit heeft. Deze waarden gebruik ik als aanknopingspunt om het concept te ontwikkelen. Dit is voor mij de kapstok om alle vervolgkeuzes aan op te hangen. Ontwerpen is vragen stellen en beantwoorden. In gesprek met de opdrachtgever en ons ontwerpteam, blijven we onszelf en elkaar bevragen totdat alles een logische betekenis krijgt. Een ontwerpsessie ontstaat uit schetsen en beelden, totdat het juiste plan geboren is.”
Dit is Cornelishoeve
“Als je het erf oprijdt, word je meteen verwelkomd door een vrijstaande woning die zich richt naar de IJweg. Deze woning lijkt op het voorhuis van een boerderij. Erachter rijd je langs woningen die meer lijken op agrarische schuren. De woningen zijn gebouwd met veel ruimte eromheen. Zo voorkomen we strakke grenzen en wanden. Dit sluit goed aan bij het idee van een boerenerf en het versterkt het gevoel van vrijheid en bewegingsruimte.”
‘De insteek is dat het een wijk wordt van verbinding’
“Er is een balans gezocht tussen het open karakter van de erfbebouwing en de beslotenheid van het gezamenlijke wonen. Daarom is goed nagedacht over de positie van de woningen. Op sommige plekken staan de woningen vrij dicht bij elkaar en op andere plekken ontstaat juist extra ruimte. Deze balans is ook gezocht in de manier van leven op het erf. Het erf is bedoeld als een wijk waar je veel met je buren in contact kunt komen. Dit wordt gestimuleerd door open voortuinen met picknicktafels aan het erf. Daarnaast zijn er een aantal gezamenlijke voorzieningen in de openbare ruimte zoals een moestuin, een watertappunt, boomgaard en een kas. De overdekte parkeergelegenheid zou bij slecht weer zelfs gebruikt kunnen worden als overkapping bij een buurtfeest.”
Natuurlijk wordt er ook gedacht aan privacy. “Wij begrijpen dat er bij prettig wonen ook behoefte is aan beslotenheid. Daarom kun je bijvoorbeeld de grote openslaande deuren aan de voorzijde afschermen met mooie luiken. Je kunt aan het erf buiten zitten, maar ook kiezen voor meer privacy in de achtertuin. De insteek is wel dat het een wijk wordt van verbinding. Je woont er niet anoniem.”
Tot slot
De Winter is ervan overtuigd dat het een fijne plek wordt om te wonen. “Er heerst veel vrijheid op het erf. Er zijn diverse mogelijkheden om je woning af te stemmen op je behoeftes en financiële mogelijkheden. Je kunt zowel aan de achterzijde als de zijkant uitbouwen. Het is bijzonder dat je zo verbonden bent met je buren en de omgeving. Met recht een uniek project dat je niet veel tegenkomt.”